ความเรียง

                แม้โลกเรากว้างใหญ่ มีผู้คนมากมาย อยู่รอบตัวเรา แต่ใครบ้างที่คุณคิดถึงเวลาที่คนมีปัญหา ที่คุณไม่อยากบอกคนที่คุณรัก ด้วยเหตุผลต่างๆเช่น กลัว ไม่อยากให้เสียใจ ทุกข์ใจ หรือกังวลใจ ใครกันที่คุณอยากระบายให้เขาฟัง ใครกันที่ยามสุขใจเราไม่ค่อยนึกถึง เมื่อไหร่ทุกข์ใจหรือมีเรื่องไม่สบายใจชื่อของเขาหรือเธอเหล่านั้นก็จะผุดขึ้นมากลางใจของพวกคุณ

            ใช่แล้วค่ะฉันอยากจะพูดถึง “เพื่อน”  เพื่อนมีกี่ประเภทเหรอค่ะ ไม่รู้ค่ะ ไม่ได้กวนนะค่ะ ไม่ทราบจริงๆ แต่สำหรับดิฉันแล้วคนที่รู้จักชื่อกัน เจอหน้าทักทายกัน รู้ว่าบ้านอยู่ไหน รู้ว่ามีแฟนชื่ออะไร แค่นี้ดิฉันไม่นับว่าเป็นเพื่อนหรอกค่ะ นี่มันแค่คนรู้จัก ดิฉันคิดว่าเพื่อนควรมีอะไรมากกว่านั้น

             คุณคบเพื่อนกันไว้ทำไมเหรอค่ะ มีไว้ให้ตัวเองดูเหนือกว่าเพื่อน มีไว้คุยด้วยเวลาไม่มีไรทำ หรือมีไว้เพื่อให้คนอื่นรู้ว่า ฉันก็มีคนคบนะ ฉันไม่รู้หรอกค่ะว่าคุณคบเพื่อนไว้ทำไมกัน แต่สำหรับดิฉันเพื่อนคือคนที่คอยช่วยเหลือกันยามเมื่อเพื่อนเดือดเนื้อร้อนใจ พูดคุยกันยามเมื่อเพื่อนมีเรื่องที่ไม่สามารถพูดกับคนอื่นได้(หมายถึงพ่อแม่
หรือ แฟน) แบ่งปันสิ่งดีให้แก่กัน เพื่อนไม่จำเป็นต้องเป็นคนดี คนดีอาจเป็นเพื่อนที่ไม่ดี และคนไม่ดี อาจเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับคุณได้ คนคบกันไม่จำเป็นต้องทำอะไรก็ต้องทำตามกันนี่ค่ะ จะดีจะชั่วอยู่ที่ตัวเราตัดสินใจค่ะ ดิฉันเชื่ออย่างนั้นค่ะ แต่ถ้าหากคุณจะเรียกร้องความจริงใจจากใครแล้ว คุณควรจะให้ความจริงใจกับเขาก่อนนะค่ะ

            แต่สิ่งหนึ่งที่อยากจะฝากไว้ค่ะ ชีวิตมันไม่ใช่บัญญัติไตรยางค์ นะค่ะ ถ้าให้ความจริงใจไปแล้ว ใช่ว่าเราจะได้รับความจริงใจกับมาเสมอไป คงต้องใช้สติ คิดวิเคราะห์กันเอาเองว่า ใครเหมาะสมที่จะเป็นเพื่อน ใครเหมาะสมที่จะเป็นแค่คนรู้จักบ้าง อย่าลืมนะค่ะ เมื่อสติมีปัญญาจะเกิดค่ะ

             สุดท้ายนี้ก่อนจากกันไป อยากจะฝากข้อความที่คิดว่าคงจะเคยเห็นกันมาบ้างแล้วแต่มันได้ใจดีค่ะ

"มีหมาเป็นเพื่อนดีกว่ามีเพื่อนหมาๆ"